Amy Engel / Kurucunun Kızı / Kitap Yorumu

KURUCUNUN KIZI

Yazar - Amy Engel

Orjinal Adı - The Book Of Ivy

Yayınevi - Yabancı Yayınları

Çevirmen - Merve Özcan

Sayfa Sayısı - 276

Dehşet verici bir nükleer savaş sonrası Amerika Birleşik Devletleri büyük ölçüde yok edilmiş, sadece küçük bir grup hayatta kalmıştı. Geriye kalanları kimin yöneteceği konusunda Lattimer’lar ve Westfall’lar arasında çıkan savaşı Westfall ailesi kaybetmişti. Ve beş yıl sonra barış ve kontrol, her yıl yapılan bir törenle, kaybeden tarafın kızları ile kazanan tarafın erkeklerinin evlendirilmesiyle sağlanmaktaydı.Bu yıl benim sıram gelmişti. Benim adım Ivy Westfall ve görevim basitti: Başkan’ın oğlunu, müstakbel kocamı öldürmek ve Westfall ailesinin gücünü geri kazanmasını sağlamak. Ama görünen o ki, Bishop Lattimer ya çok yetenekli bir oyuncu ya da ailemin iddia ettiği gibi kalpsiz, zalim bir çocuk değil. Hatta beni bu dünyada gerçekten anlayan tek kişi bile olabilir. Ama kaderimden kaçmama imkan yok. Ben Westfall mirasını geri alacak kişiyim. Bishop ölmeli. Ve onu öldüren ben olmalıyım…

                                                               YORUMUM

Herkese merhabalaaar. Nasılsınız? Ben süperim. Bir kitap daha bitirebilmiş olmanın, üstelik beğendiğim bir kitabı bitirmiş olmanın sevincini yaşıyorum şu an :) Eveeet. Kurucunun kızı ve başkanın oğluyla tanışmaya hazırmısınız?

Öncelikle belirteyim kitabımız distopya türünden. Gelecekte bir zamanda nükleer savaşlar sonrası Amerika Birleşik Devletleri tamamen yok oluyor ve hayatta kalmayı başarabilmiş insanların çoğu aşırı radyasyon sonucu oluşan çeşitli hastalıklar sebebiyle ölüyor. Böylece geriye kalan bir grup insan, hayatta kalabilmek ve nesillerini devam ettirebilmek adına, kendilerini dış dünyaya tamamen kapatıp yepyeni bir sistem oluşturuyorlar. Peki akıllanıyor lar mı? Tabii ki hayır. Çünkü bir süre sonra Westfall ve Lattimer aileleri arasında yönetim konusunda anlaşmazlık çıkıyor. Westfall ailesi demokratik bir toplum oluşturmak isterken, Lattimer ailesi diktatörlükten yana oluyor ve bu iki aile arasında çıkan savaşı Westfall ailesi kaybediyor. Sonuç olarak Lattimer'ler başkan, Westfall'lar ise tamamen sembolik olan Kurucular unvanına sahip oluyor. Ve asıl hikaye de burada başlıyor. 

“Belki özgürlük abartılıyordur. Savaştan önce özgürlüğümüz vardı. Bak bizi nereye getirdi.” 

Lattimer'lar tarafından oluşturulan bu sistem de insan nesli tehlikede olduğu için en önemli olay evlenmek ve çocuk yapmak. Ancak bu konularda özgür irade diye bir şey söz konusu değil, çünkü her erkek ve kız çocuğu 16 yaşına geldiğinde yönetim tarafından oluşturulan bir sistemle uyumluluk testlerine giriyor ve sonuç olarak hiç tanımadıkları, ancak kendilerine sistem tarafından uygun görülmüş birileriyle evlenmek zorunda kalıyorlar. Evlenmemeyi tercih etmek gibi bir durum söz konusu değil, çünkü topluluğun öncelikli amacı evlenmek ve üremek. Bu nedenle evlenmeyi kabul etmemek en büyük suçlardan sayılıyor ve topluluktan dışlanmak suretiyle ölüm cezasına çarptırılmayı gerektiriyor. Bunun dışında yeniden bir savaş çıkmasını önlemek adına sistemin bir kuralı daha var ki, Westfall ve Lattimer soyundan gelenler birbirleriyle evlenmek zorunda.

“Hiçbir özgürlüğümüz yok, kimi seveceğimiz konusunda bile.” 

İşte bu nedenle kurucunun kızı olarak tanıdığımız Ivy Westfall 16 yaşına geldiğinde, çocukluğundan beri babası ve ablası tarafından(kendilerinden nefret ettim!) düşmanlık beslemesi gerektiği öğretilerek büyüdüğü Lattimer ailesinin oğlu, Bishop Lattimer ile evlenmek zorunda kalıyor. Ancak bu evliliğin arkasında sinsi bir plan yatıyor çünkü kızımızın esas görevi Bishop Lattimer'ı öldürmek! Peki ya öldürmesi gereken bu adama aşık olursa? Ailesini mi yoksa aşkımı seçecek dersiniz?

Genelde karakterlere alışana ve onları sevene kadar kitabı okurken bir süre zorlanırım ancak bu kitapta hiç öyle bir şey yaşamadım, çünkü kitabı okumaya başlar başlamaz Ivy'yi ve Bishop'u çok sevdim. Bishop ya! Tatlılığın, iyi kalpliliğin diğer adı resmen. İnsan nasıl öldürebilir ki onu? Yazar gerçekten karakterlerin uyumu konusunda muhteşem bir iş çıkarmış. Şu anda tanıdığın en uyumlu çift hangisi diye sorsanız Bishop ve Ivy derdim büyük ihtimalle. Yalnız kitaba başlar başlamaz distopya türünden olması sebebiyle belki de, bana Eşleşme'yi hatırlattı ve hikaye ilerledikçe fark ettim ki evlilik sistemiyle falan cidden çok benziyor. Bu beni rahatsız etmedi ama kitabın eksik olarak gördüğüm tek tarafı betimlemelerde biraz sıkıntılar var gibiydi, çünkü ciddi anlamda yaşadıkları toplumu, çevreyi tam olarak kafamda canlandıramadım. Yine de kitap muhteşemdiiiiii ve o nasıl bir finaldi öyleeee? Ivy sen naptın kızıım? Amy, kitap öyle bir yerde biter mi? Yazarların kitapların sonunu bu kadar heyecanlı bitirip okuyucuya eziyet etmeleri kesinlikle yasaklanmalı!!! Nasıl bekleyeceğiz biz şimdi??

Sonuç olarak. Distopya türünü severmisiniz? Cevabınız evetse ve Kurucunun Kızı'nı hala okumadım diyorsanız hiç durmayın, bir an önce alın, okuyun, okutturun. Beğenmeseniz bile inanın kitaplıkta muhteşem duruyor der ve kaçarım :)

                                                                                PUANIM